นักซูโม่จะไว้ผมทรงที่เรียกว่า ”ชนมาเกะ” คือไว้ผมยาว รวบเป็นมวยแล้วพาดกลับมาข้างหน้า

ช่วงเอวจะมีผ้าคาดเอว มีลักษณะคล้ายเข็มขัดเรียกว่า “มาวาชิ” ตรงเป้าจุดซ้อนเร้นจะทำมาจากผ้าไหม สายตุ้งติ้งที่อยู่ด้านหน้าเป็นเครื่องรางป้องกันคุณไสย

#️⃣เคะโชะ มาวาชิ  化粧まわし

เป็นผ้าที่มีการตกแต่งอย่างหรูหรา สีสันสวยงาม ผ้าจะห้อยอยู่ด้านหนาแต่ใส่แล้วจะทำให้ลำบากเวลาต่อสู้ ปัจจุบันจะสวมใส่ช่วงแนะนำตัวเท่านั้น

#️⃣สนามแข่งขัน

สนามแข่งขนาดใหญ่ที่รู้จักกันในชื่อ เรียวโงะกุ โคคุงิคัง  สร้างขึ้นเมื่อปีค.ศ. 1985 และจุผู้เข้าชมได้มากกว่า 10,000 คน  ซึ่งอยู่ในความดูแลของสมาคมซูโม่ญี่ปุ่น เป็นสนามสำหรับจัดการแข่งขันศิลปะการต่อสู้โดยเฉพาะ

#️⃣บริเวณด้านหน้า

บรรยากาศด้านหน้าจะมีป้ายธงหลายสีเพิ่มสีสันให้กับงาน พร้อมชื่อนักกีฬาซูโม่ที่เข้าร่วมการแข่งขันภายในงาน

#️⃣พื้นสนาม

จะเป็นดินที่อัดแน่นและพื้นที่เป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสสูงๆ จะมีวงกลมอยู่ด้านใน ในวงกลมด้านในจะใช้เป็นจุดการแข่งขันเส้นวงกลมทำจากฟางข้าวที่นำมาถักและมัดให้แน่นเป็นทรงกระบอกฝังอยู่ในดิน

#️⃣ก่อนแข่งขัน 

นักซูโม่จะโรยเกลือลงพื้นเวทีเป็นการชำระล้าง จากนั้นจะยกขากระทืบพื้นทีละข้างแล้วนั่งยองๆ ในตำแหน่งเป็นท่าเตรียมพร้อม วางกำปั้นสองข้างลงบนพื้น เมื่อกรรมการให้สัญญาณก็จะพุ่งเข้าประชิดคู่ต่อสู้ทันที

#️⃣การตัดสินแพ้ชนะ

คือการทำให้คู่ต่อสู้ออกนอก เส้นวงกลมให้ได้ นอกจากฝ่าเท้าแล้ว พยายามอย่าให้ส่วนอื่นของร่างกายที่ไม่ใช่ฝ่าเท้าสัมผัสพื้น เช่น มือแตะพื้นหรือล้ม จะถือว่าแพ้

#️⃣ข้อห้ามของการแข่งซูโม่

1.ห้ามต่อย

2.ห้ามถีบหรือเตะ

3.ห้ามโจมตีตาหรือคอ

4.ห้ามกระชากผม

ในการรับประทานอาหารของ นักซูโม่จะมีธรรมเนียมว่ารุ่นน้องจะต้องทำอาหารให้รุ่นพี่ ซึ่งจะทำเป็นหม้อใหญ่ เวลาทาน ก็ต้องเรียง ลำดับจาก ผู้ใหญ่ ไปหาผู้น้อย

#️⃣อาหารหลักของซูโม่ คือ จังโกะนาเบะ ちゃんこ鍋

เอกลักษณ์คือ มีปริมาณมหาศาลและอุดมไปด้วยโปรตีนที่ให้พลังงาน หม้อไฟหลัก ๆ แล้วประกอบด้วย น้ำซุปกระดูกไก่ ใส่เนื้อไก่ เนื้อ ปลา ผัก เต้าหู้ ลูกชิ้นและเห็ด ปรุงในหม้อขนาดใหญ่ เสริมด้วยข้าวสวยทานพร้อมกันสิบชาม  นักซูโม่จะอดอาหารเช้าเพื่อฝึกซ้อมอย่างหนักให้หิวจนสามารถกินได้เยอะ ๆ ในมื้อกลางวันได้