“จากสนามรบสู่…กระดานประชันกลยุทธ์”
囲碁 (いご) หรือ หมากล้อม (โกะ) กระดานแข่งขันกลยุทธ์ทางปัญญา ทดสอบทักษะการวางแผนของผู้เล่น เสมือนผู้นำเวลาออกรบ ที่จะต้องวางแผนกำลังคน คิดหากลวิธีในการต่อสู้กับศัตรู เพื่อนำชัยชนะกลับมาสู่บ้านเมือง
หมากล้อม (โกะ) มีต้นกำเนิดมาจากประเทศจีน แผ่นดินที่เต็มไปด้วยเหล่าจอมยุทธ์ เป็นเกมกลยุทธ์ทางปัญญา ใช้การคิด และการวิเคราะห์ค่อนข้างสูง ระหว่างผู้เล่น 2 คน โดยต้องล้อมพื้นที่ว่างบนกระดานให้ได้มากกว่าผู้เล่นอีกฝ่าย หมากล้อม (โกะ) ถือเป็น 1 ใน 4 ของศิลปะที่สำคัญประจำชาติ ได้แก่ ดนตรี กลอน ภาพ และหมากล้อม ซึ่งได้ถูกบันทึกในตำราจีนโบราณว่าเป็นเกมที่สามารถฝึกทักษะการคิดเชิงกลยุทธ์และปรัชญาที่ลึกซึ้งได้
“จากการใช้กำลัง…สู่การใช้ปัญญา”
ในอดีต โชกุนโทะกุงะวะ (Shogun Tokugawa) ได้สนับสนุนให้ทหารหันมาเล่นโกะกันมากขึ้น เพื่อปรับเปลี่ยนวิธีการรบฝึกฝนกลยุทธ์เชิงปัญญา ซึ่งทำให้การเล่นโกะในญี่ปุ่นกลายเป็นกิจกรรมที่จริงจังขึ้นมาอีกด้วย เพื่อชิงตำแหน่ง “เมย์จิน” (名人) ผู้ที่มีฝีมือการเล่นที่ยอดเยี่ยม หลังจากนั้น โกะได้กลายมาเป็นเกมกระดานที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักในวงกว้างจนได้มาตรฐานการเล่นที่ก้าวหน้ากว่าประเทศจีน
โดยในปี พ.ศ. 2522 ได้มีการจัดตั้ง “สมาคมหมากล้อมแห่งประเทศญี่ปุ่น” และมีการจัดการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งแรก
การแพร่หลายสู่ประเทศไทย
วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2539 “ชมรมหมากล้อมแห่งประเทศไทย” ได้ถูกก่อตั้งขึ้น ทำให้หมากล้อม (โกะ) ได้รับความนิยมและแพร่หลายมากขึ้นในประเทศไทย และกลายเป็นกิจกรรมที่ได้รับการสนับสนุนในวงกว้าง จนถึงปัจจุบัน
การเล่นหมากล้อม (โกะ) มีกติกาพื้นฐาน ดังนี้
1. กระดานหมากล้อม
(碁盤, ごばん) มีขนาด 19×19 ช่อง (แต่บางครั้งอาจใช้ขนาด 9×9 หรือ 13×13 สำหรับผู้เริ่มต้น) มีชิ้นส่วนเรียกว่า 碁石 (ごいし) ซึ่งเป็นลูกกลม ๆ 2 สี ได้แก่ สีดำ (黒石, くろいし) สำหรับผู้เล่นคนแรก และขาว (白石, しろいし) สำหรับผู้เล่นคนที่สอง
2. ครอบครองพื้นที่ให้ได้มากกว่าคู่แข่งบนกระดาน
ผู้เล่นจะต้องพยายามล้อม (囲む, かこむ) หรือจับหมากของคู่แข่งให้หมด โดยล้อมหมากของคู่แข่งด้วยหมากของตัวเอง ในแนวตั้งหรือแนวนอน ซึ่งจะได้รับคะแนนจากพื้นที่ที่ครอบครอง และจำนวนหมากของคู่แข่งที่ถูกจับได้
3. ผู้เล่นทั้งสองจะผลัดกันวางหมากลงบนกระดาน
โดยเริ่มจากช่องใดก็ได้ที่ว่างการเรียกกิน (当たり, あたり) ถ้าหมากของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกล้อมรอบโดยหมากของฝ่ายตรงข้ามจนไม่สามารถหลบหนีได้ (ไม่มีช่องว่างสำหรับการหลบหมาก) หมากนั้นจะถูกจับและนำออกจากกระดาน
4. เกมจะสิ้นสุดลง
เมื่อทั้งสองฝ่ายวางหมากจนเต็มกระดานหรือกระทั่งไม่สามารถเล่นต่อไปได้ คะแนนจะถูกนับโดยการรวมจำนวนพื้นที่ที่ครอบครองและหมากของคู่แข่งที่ถูกจับ
5. ผู้เล่นที่ครอบครองพื้นที่มากที่สุด
และจับหมากของคู่แข่งได้มากที่สุดจะชนะ
คำศัพท์เกี่ยวกับหมากล้อม (โกะ)
| คำศัพท์ | คำอ่านฮิรางานะ | คำอ่านโรมันจิ | คำแปล |
| 囲碁 | いご | igo | หมากล้อม (โกะ) |
| 碁盤 | ごばん | goban | กระดานหมากล้อม |
| 地 | ち | chi | ดินแดน, พื้นดิน |
| 碁笥 | ごけ | goke | โถหมากล้อม |
| 碁石 | ごいし | goishi | เม็ดหมากล้อม |
| 黒石 | くろいし | kuroishi | เม็ดหมากล้อมสีดำ |
| 白石 | しろいし | shiroishi | เม็ดหมากล้อมสีขาว |
| 手番 | てばん | teban | ตาผู้เล่น |
| 囲む | かこむ | kakomu | ล้อมรอบ |
| 目 | め | me | จุดว่างบนกระดาน |
| リバティー | リバティー | ribatī | ช่องว่างรอบหินที่ให้หินสามารถหลบหนีได้ |
| 死石 | しせき | shiseki | หมากที่ตาย (หมากที่ถูกจับหมด) |
| 眼 | まなこ | manako | จุดหายใจ (ช่องว่างที่ทำให้หมากไม่ตาย) |
| 攻め | せめ | seme | การโจมตี (การเล่นเพื่อจับหมากของคู่แข่ง) |
| 守り | まもり | mamori | การป้องกัน (การรักษาหมากของตัวเองไม่ให้ถูกจับ) |
| 名人 | めいじん | meijin | ตำแหน่งผู้เล่นที่เก่งที่สุด |
| コウ | こう | kou | โค (สถานการณ์ที่หมากสามารถถูกจับกลับไปกลับมาซ้ำ ๆ) |
| 連絡 | れんらく | renraku | การเชื่อมต่อ (การเชื่อมกลุ่มหมากด้วยกัน) |
| ダメ | だめ | dame | จุดที่ไม่สามารถวางหมากได้ (จุดตาย) |
| 布石 | ふせき | fuseki | ช่วงเปิดเกม (ผู้เล่นเริ่มจากการวางหมากมุมข้าง เข้าสู่กลางกระดาน) |
| 中盤 | ちゅうばん | chuuban | ช่วงเปิดกลางเกม (การบริหารหมากที่เหลือ ของผู้เล่นให้เกิดประโยชน์ระหว่างเกม) |
| 寄せ | よせ | yose | ช่วงเปิดท้าย (เป็นช่วงที่ผู้เล่นจะต้องคำนวณพื้นที่ เพื่อลำดับการเดินหมากสุดท้ายของเกม) |
| 先手 | せんて | sente | มือนำ (เมื่อเดินหมากแล้วมีโอกาสเลือกเดินที่อื่นได้ก่อน โดยอีกฝ่ายเป็นผู้รับมือ) |
| 後手 | ごて | gote | มือตาม (เมื่อเดินหมากแล้วอีกฝ่ายไม่จำเป็นต้องรับมือ ทำให้เสียโอกาสในการเดินตำแหน่งอื่นได้ก่อน) |
| 当たり | あたり | atari | เรียกกิน (ฝ่ายตรงข้ามเหลือหมากแค่ 1 ตัวจากการโดนล้อม) |
